„Łza na policzku wieczności” (według poety Tagaore).Uznawany za najpiękniejszy budynek na świecie, niezwykle zgrabny i powabny, elegancki i majestatyczny, perfekcyjnie symetryczny po prostu klejnot architektury – symbol i ikona Indii – Tadż Mahal.
O Tadż Mahal powiedziano i napisano już chyba wszystko, uwieczniono go na fotografiach i filmach w każdej porze dnia i roku i z każdej strony i mimo wszystko polecamy odwiedzić marmurowego mauzoleum aby na własne oczy zobaczyć cudowną harmonię i szlachetność kształtów, gdyż jest to jedyne w swoim rodzaju przeżycie.
Tadż Mahal jest grobowcem wzniesionym ku pamięci trzeciej żony Muntaz Mahal przez Szaha Dżehana z Wielkich Mogołówą. Ówczesny władca po śmierci ukochanej rzekomo osiwiał w ciągu jednej nocy, pogrążył się w żałobie na 2 lata, odsunął się od polityki i w zamian skupił się na architekturze czego rezultatem jest najwspanialsze mauzoleum na świecie. Około 20000 ludzi z krajów Azjatyckich a nawet artyści z Francji i Włoch pracowało przez 22 lata (1632–1654) nad ukończeniem całego kompleksu. Marmur, szlachetne i półszlachetne kamienie, użyte przy budowie sprowadzane były z najdalszych zakątków świata.
Po przekroczeniu jednej z 3 bram z czerwonego piaskowca, wchodzi się do pięknego perskiego ogrodu, który symbolizować miał muzułmańską wersję raju, czteroczęściowy trawnik przedzielony jest strumieniami , z ozdobnym marmurowym postumentem pośrodku. Sam grobowiec znajduje się na platformie w północnej części ogrodu, na tyle którego przepływa rzeka Jamuna. Na każdym rogu platformy znajduje się 40 metrowy biały minaret.
Po zachodniej stronie mauzoleum znajduje się meczet i dla zachowania symetrii dokładnie taki sam budynek wzniesiony został po wschodniej stronie. Centralna struktura Taja wykonana jest z białego marmuru, ozdobionego rzeźbieniami kwiatów i wzorami wyłożonymi półszlachetnymi kamieniami.
Budynek jest idealnie symetryczny każda z czterech stron przedstawia dokładnie to samo: ogromne łuki ozdobione inkrustacjami mozaikowymi (pietra dura) oraz wykonanymi z czarnego marmuru cytatami z Koranu. Główną świątynie pokrywa charakterystyczna w architekturze Islamu kopuła w kształci cebuli, a dookoła niej znajdują się cztery mniejsze ‘daszki’. W środku mauzoleum chodzi się wzdłuż koronkowej roboty ekranu, który otacza grobowiec.
Są takie miejsca na świecie – Tadż Mahal jest doskonałym przykładem – które koniecznie trzeba zobaczyć i to bez względu na tłumy turystów- codziennie grobowiec odwiedza 10000 ludzi, wysoką cenę biletu – turyści płaca 35 razy więcej za wstęp niż Indusi, upalną pogodę – w lecie w Agrze jest 40 stopni w cieniu , długie kolejki – najlepiej wejść na wschód słońca bo im później tym więcej godzin traci się w ogonku, bandę naciągaczy – przekrętów jest kilka, ekstra opłata za wejście do grobowca, oferty usług przewodnika, zdjęcie w oklepanej pozie itp… itd…
Przez wiele lat wokół pomnika miłości powstało wiele mitów jednym z nich jest przekonanie że władca po zakończeniu budowy rozkazał obciąć artystom kciuki a nawet całe dłonie żeby już nigdy nie mogli stworzyć podobnego dzieła. Na potwierdzenie tych teorii nie ma jednak żadnych faktów. Według innej legendy cesarz planował wznieść duplikat po przeciwległej stronie rzeki Jamuny wykonany w całości z czarnego marmuru. Dwa Tadże łączyć miał biało- czarnym marmurowy most.
W ramach pobytu w Agrze wybraliśmy się do oddalonego o godzinę jazdy miejskim autobusem Fatepur Sikri dawnej stolicy wielkich Mongołów, gdzie znajduje się doskonale zachowany zespół architektoniczny kilka pałaców i wielki meczet. Czas pozwolił nam na zobaczenie tylko meczetu jednak i tak warto było się tam wybrać. Zabytek robi ogromne wrażenie zresztą popatrzcie sami…
Reszta fotek znajduje się tutaj.
Pozdrawiamy!
Na Własne Oczy 